Jaarverslag 2014 - Stichting Mme Donatilla

 

 

 

We kijken weer terug op een zeer actief jaar voor de Stichting.

 

 

 

Eens in de twee jaar, hebben we afgesproken met onze Rwandese vrienden, komen we op bezoek om te zien hoe onze projecten gaan. Het was weer een warm weerzien.

 

Eind augustus hebben we het vliegtuig gepakt en in 8 en een half uur tijd waren we op de plaats van bestemming, Kigali. Een bijna geheel nieuw vliegveld en dat in twee jaar tijd!

 

Onze man in Rwanda, Gabriel, stond ons op te wachten en heeft ons naar ons welbekende hotelletje, Auberge Beausejour, gebracht. Hier was niets veranderd, alhoewel, er was nu warm water uit een boiler die swierkte als een krekel, daar kwamen we een paar dagen later pas achter. We dachten dat het een echte krekel was.

 

Het bezoek in 2014 heeft geleid tot een andere kijk op de ontwikkelingen in Rwanda. We hebben ons verbaasd over de enorme veranderingen die er na het bezoek van 2012 zijn geweest. Er wordt gigantisch gebouwd aan scholen, wegen etc. De ontwikkelingen gaan allemaal heel snel. Kigali, de hoofdstad van Rwanda, is in twee jaar tijd enorm veranderd. Er zijn mooie huizen en gebouwen verrezen en het was veel drukker dan in 2012.

 

 

Onze eerste dag begon met een gesprek met de mensen van Action Nord Sud Rwanda, onze partner ter plekke. Zij zorgen dat wij het hele jaar door geïnformeerd worden hoe alles er voor staat. Veel foto’s van hen kunt u op de site bekijken.

 

Na de lunch zijn we op bezoek geweest op de bouwplaats van de nieuwe school in Karembure. Ook hebben we gesproken met afgevaardigden van de ouders uit de omliggende dorpen, waarvan de kinderen naar deze school kunnen gaan. Zij hebben meegeholpen de school de naam te geven. Het is Karembure Sunshine School geworden. Nog niet veel te zien behalve bananenbomen, maar een mooie plek waar zes klaslokalen gebouwd gaan worden met geld van de Lionsclub Leeuwarden en de North See Lions. De bouw start zo spoedig mogelijk.

 

 

Op de terugweg gingen we langs een genocide memorial in Ntarama. Heel emotioneel wat daar allemaal gebeurd is. Hier zijn geen foto’s van, omdat er niet gefotografeerd mocht worden.

 

 

Dag 2 hebben we een bezoek gebracht aan de plaatselijke afdeling van het Liliane Fonds. Soeur Perpetué heeft ons uitgelegd hoe dat werkt in Rwanda. Mooi werk voor veel gehandicapte kinderen. Nadien hebben we de ouders van de gehandicapte kinderen weer ontmoet en een goed gesprek gehad. Zij moeten nu plannen maken met behulp van Gabriel, voor een day care centre.

 

 

Dag 3 was onze vrije dag. ’s Morgens al om 6 uur vertrokken voor een 10 uur durende trip naar en door Akagira National Park. Hier hebben we de gebruikelijke dieren gespot. Het was een mooie dag.

 

 

Dag 4 was zondag. In de middag op bezoek geweest bij de weduwe van Deo, zijn foto staat op de site bij memorials. Hij was ons eerdere contact in Rwanda en is in 2010 overleden. Inmiddels zijn wij bevriend met Janinah geworden. Zij heeft een heel lekkere Rwandese maaltijd voor ons bereid.

 

 

Dag 5. Deze hebben we doorgebracht in de tuin van Gabriel. We hebben de 5 Cooking Stoves, die wij gekocht hadden van African Clean Energie, in elkaar gezet en een uitgeprobeerd. Buiten koken zonder open vuur en rook, Gabriel en zijn vrouw waren perplex dat dat kon. Ook gebruikte de stoof maar 1/8 van de brandstof die ze anders nodig hadden om te koken, heel efficiënt dus. In Rwanda, maar eigenlijk heel Afrika, kookt men met houtvuur. Veel rook, ook als er in huis moet worden gekookt. Heel ongezond dus. Met de Cooking Stoves is dat niet meer. Ook zit hier een zonnepaneeltje bij dat de batterij voor de fan onderin de stoof aanjaagt. Ook kan op deze batterij een ledlampje worden aan gesloten of kan men hier zijn/haar mobieltje mee opladen. Kijk op de site van African Clean Energie hoe dit precies werkt.

 

 

Dag 6 zijn we naar de APADEC-school geweest. Hier hebben we de 2 aangebouwde klassen en de keuken, die door ons is gefinancierd, bekeken. Ook waren de kinderen nu op school en konden we de school in bedrijf zien. We hebben goede gesprekken gehad met kinderen, leraren en oudercommissie.

 

 

De hoofdonderwijzer had nog een mooi verhaal voor ons: door de aanschaf van de matrassen twee jaar geleden, is het aantal ongewenste zwangerschappen tot bijna nul gereduceerd. We vielen bijna van onze stoel, hoe kan zo iets? Wel, nu ze een goed bed op school hadden, bleven de meisjes op school slapen in plaats van met vriendinnen mee de dorpen in en daar te overnachten bij…..

 

Hoe zoiets simpels zulke goede gevolgen kan hebben!

 

 

De laatste dag hebben we een korte briefing gehouden met Gabriel, helaas waren de andere bestuurders van Action Nord Sud niet in de gelegenheid hierbij aanwezig te zijn. We hebben van alles besproken over de toekomst. Hier hoort u later meer van.

 

In de middag hebben we gesproken met een attaché van de Nederlandse Ambassade in Kigali. Een heel informatief gesprek voor beide kanten. Het is goed om daar ook contact mee te onderhouden.

 

 

’s Avonds gingen we  weer naar huis. Het was weer een week vol indrukken, emoties en plezier, waar Jan en ik weer op terug kunnen kijken.

 

Onderweg al weer plannen gemaakt, daar heb je wel tijd voor. De terugreis duurde 10 en een half uur, daar zat een tussenstop in op het vliegveld Entebbe in Oeganda.

 

 

Nu breekt weer de tijd aan van opnieuw met onze fondsen praten. We hebben met de mensen in Rwanda gesproken en zij moeten plannen voor een day care centre voor de gehandicapte kinderen maken, wij zullen dan kijken of wij weer aan fondsen kunnen komen voor de bouw.

 

 

Ook gaan we praten met de makers van de Cooking Stoves om te kijken of we met micro-krediet wat meer Stoves naar Rwanda kunnen krijgen of kijken of het rendabel is een mogelijkheid voor assemblage in Kigali neer te zetten.

 

 

 

Het effect van de bouw van de lokalen, de slaapzalen en de keuken voor de APADEC-school wordt de komende jaren regelmatig geëvalueerd.

 

De “stenen” liggen er, maar nu willen we ook inhoudelijk kijken wat de extra lokalen, de al eerder gerealiseerde slaapzalen en de keuken voor effecten hebben op het onderwijs in het district waar de APADEC-school staat. Is de weg naar de school inderdaad veel veiliger geworden? Blijven de leerlingen nu inderdaad meer op school? Wat is het effect daarvan op de leerprestaties? Middels verslaggeving op de website zullen de bevindingen worden gecommuniceerd.

 

We hebben lesmaterialen voor rekenen en wiskunde gestuurd, omdat daar behoefte aan was.

 

 

 

Via de website werden belangstellenden in 2014 weer geïnformeerd over de activiteiten van Stichting Mme. Donatilla.

 

 

In het afgelopen jaar werd weer regelmatig een nieuwsbrief verstuurd. Met de nieuwsbrief willen we mensen informeren over de werkzaamheden van de Stichting en de betrokkenheid vergroten. Er is nog steeds behoefte aan meer contacten aan wie we de nieuwsbrief kunnen versturen.

 

 

Er werden een aantal mensen benaderd om zitting te nemen in het bestuur of in de commissie van aanbeveling.  Bas van der Ven  trad toe in de commissie van aanbeveling (CVA).

 

 

Het projectplan voor de bouw van een basisschool bij Kigali kwam rond. Aan de hand van het door ANS opgestelde plan werd door de Stichting Mme. Donatilla financiering gezocht. We kregen toezeggingen binnen voor totaal  € 72.500,- Dit bedrag is nog niet helemaal voldoende. Daarom werd bij een Nederlands fonds een aanvullend bedrag van € 25.000,- gevraagd, zodat de school volledig gerealiseerd zal kunnen worden. Het gaat niet lukken bij dit fonds de benodigde extra middelen binnen  te halen. Het was de bedoeling de school eind 2014 klaar te hebben. Daar is enige vertraging in gekomen. We hopen de school in het begin van 2015 gerealiseerd te hebben.

 

 

Voor de bouw van de basisschool in Karembure kwam concreet al € 40000,- binnen. Op dit moment is € 15.000,- (€ 10.000,- van de Lions Club en € 5000,- van Mme. Donatilla zelf) aan ANS uitbetaald voor aankoop van de grond en bijkomende kosten.